سندرم تنفسی شدید حاد (سارس) یک بیماری عفونی جدید است که نخستین بار در اواخر فوریه (اوایل اسفند 2003) هنگامی که موارد پنومونی اتیپیک با علت نامعلوم در بین کارکنان بیمارستانی در هانوی ظاهر شد، به آن پی برده شد. طی دو هفته، طغیانهای مشابهی در بیمارستانهای مختلف هنگ کنگ، سنگاپور و تورنتو روی داد....

سندرم حاد تنفسی شدید، بیماری عفونی نوپدیدی می باشد که به دنبال موارد اولیه از ایالت گوانگ دونگ چین، منجر به همه گیری جهانی بیماری شد. این بیماری از طریق مسافران، سریعا به سایر نقاط جهان گسترش یافت. در ابتدا عامل بیماری ناشناخته بود ولی با توجه به گسترش سریع بیماری، یک عامل عفونی احتمالی برای آن در نظر گرفته شد که از قابلیت انتقال بالایی برخوردار بود. با اقدامات به عمل آمده توسط تیم مرکز کنترل و پیشگیری آمریکا (CDC) و سازمان بهداشت جهانی (WHO)، یک عامل ویروسی متعلق به گروه کروناویروسها ولی با خصوصیات ژنتیکی کاملا متفاوت از سایر کروناویروسها، از نمونه های بیماران مبتلا جدا شد. این ویروس جدید، در عرض چند هفته، تقریبا اکثر کشورها را فرا گرفت و در عرض مدت کوتاهی در ماههای مارس و آوریل 2003 به اوج خود رسید. این اپیدمی، بار مالی فراوانی را برای کشورهای درگیر علی الخصوص کشورهای شرق آسیا به همراه داشت. سرانجام در ماه جولای، اپیدمی کنترل شد. ولی آیا این واقعا پایان یک همه گیری بود؟ پاسخ به این سوال بسیار مشکل است. با توجه به این که این بیماری یک بیماری نوپدید می باشد و احتمال بروز مجدد بیماری وجود دارد، شناخت موارد مشکوک از نظر علایم کلینیکی و آزمایشگاهی، نحوه برخورد با این بیماران، نحوه انتقال بیماری، توصیه های لازم جهت کنترل این عفونت، توصیه های ضروری قبل از مسافرت به مناطق آلوده و نیز پس از بازگشت از این مناطق و گزارش موارد مشکوک در سیستم های بهداشتی بر همه پزشکان لازم است. در این مقاله مروری به بررسی اطلاعات موجود به دست آمده از منابع مختلف در مورد این بیماری نوپدید خواهیم پرداخت.

به نظر اجتناب ناپذیر می رسد که سندرم تنفسی حاد شدید کرونا ویروس 2 همچنان به گسترش خود ادامه دهد. اگرچه ما هنوز اطلاعات محدودی در مورد اپیدمیولوژی این ویروس در اختیارداریم، گزارش های متعددی از رخدادهای با سرعت بالای انتشار (شخصی که به یک باکتری، ویروس یا میکروارگانیسم دیگر آلوده شده و آن را به تعداد غیرمعمول زیادی به افراد دیگر منتقل کند. "یک انتشاردهنده می تواند یک عفونت آزمایشگاهی را به یک بیماری همه گیر تبدیل کند. ") گزارش شده است که هم در اوایل شیوع و هم در مراحل بعدی با انتقال پایدار همراه بوده است. اگرچه به نظر می رسد پیش بینی رخدادهای با سرعت بالای انتشار دشوار و بنابراین جلوگیری از آن دشوار است؛ اقدامات اصلی بهداشت عمومی می تواند از تعداد و تاثیر رخدادهای ابرانتشار جلوگیری کند و آن را کاهش دهد. برای جلوگیری و کنترل رخدادهای ابرانتشار، سرعت عمل ضروری است. پیشگیری و کاهش رخدادهای ابرانتشار، قبل از هر چیز بستگی به شناخت و درک سریع این وقایع، به ویژه در محیط های مراقبت بهداشتی دارد. درک بهتر پویایی انتقال مرتبط با رخدادهای ابرانتشار، شناسایی و کاهش موقعیت های پرخطر، پایبندی دقیق به اقدامات پیشگیری و کنترل عفونت در مراقبت های بهداشتی و اجرای به موقع مداخلات غیر دارویی (nonpharmaceutical interventions) می تواند به پیشگیری و کنترل شیوع سندرم حاد تنفسی شدید کرونا ویروس 2 و همچنین سایر بیماری عفونی در آینده کمک کند.

سابقه و هدف کووید 19 از دسامبر 2019 از شهر ووهان چین آغاز و به سرعت تبدیل به پاندمی جهانی شد. بر اساس مطالعات، مداخلات طب سنتی همراه با پروتکل های طب رایج در پیشگیری و درمان، موثر گزارش شده است. هدف از این مطالعه جمع بندی توصیه های طب ایرانی مبتنی بر شواهد در پیشگیری و درمان علایم سندرم حاد تنفسی می باشد. مواد و روش ها در این مطالعه مروری، کلید واژه های مرتبط با علایم کووید 19 در منابع طب ایرانی، مرور و موارد مرتبط با پیشگیری و درمان سندرم حاد تنفسی استخراج گردید. تک تک موارد همراه با کلید واژه های "Influenza" یا "SARS" یا "MERS" یا "COVID-19" یا "Coronavirus" یا "Antiviral" یا "Anti-inflammatory" یا "Immune system" یا "Antioxidant" در پایگاه های اطلاعاتی SID، Pubmed، Scopus، Cochrain، Web of science، Science direct و Google scholar جستجو و در نهایت مواردی که دارای شواهدی علمی بودند، در قالب دستورات کمکی در پیشگیری و درمان ارایه گردید. یافته ها بخش قابل توجهی از توصیه های طب ایرانی جهت پیشگیری یا کنترل علایم سندرم حاد تنفسی، دارای شواهد بالینی کاربردی است. این موارد شامل رعایت فاصله اجتماعی، پرهیز از مصرف غذای سنگین و استفاده از دارو های گیاهی حسب شرایط خاص بیماران می باشد. نتیجه گیری بر اساس نتایج این مطالعه استفاده از راهکارهای ساده طب ایرانی در پیشگیری و بهبود علایم سندرم حاد تنفسی ناشی از کووید 19 همراه با پروتکل های طب رایج، می تواند در کنترل شرایط همه گیری کمک کننده باشد. همچنین، بسیاری از این توصیه ها قابلیت ارزیابی به عنوان ایده های پژوهشی مفید در پیشگیری و درمان کووید 19 را دارند.

زمینه و اهداف بیماری ویروس کرونا به نام همه گیر COVID-19 در اثر سندرم حاد تنفسی حاد کرونا ویروس2 (SARS-CoV-2) ایجاد می شود، که بیش از 200 کشور در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده است. این مطالعه با هدف شناسایی نشانگرهای زیستی آزمایشگاهی ساده و سریع در دسترس برای کمک به سهولت موثر در طبقه بندی بیماران مشکوک به COVID-19 انجام شد. مواد و روش کار بنا بر یک پروتکل استاندارد، داده های بالینی، اتیولوژیکی و آزمایشگاهی 140 بیمار که از مهرماه تا آذرماه سال 1399 در گروه آزمایشگاه پزشکی، تهران، ایران، برای تشخیص ابتلا به عفونت SARS-CoV-2 تحت آزمایش هایPCR قرار گرفتند، جمع آوری شد. پارامترهای لکوسیت، پروتیین واکنش پذیر C (CPR) و سطح فریتین در بیماران با نتیجه مثبت PCR COVID-19 اندازه گیری شد. یافته ها 140 بیمار مبتلا به عفونت کووید 19 در مطالعه وارد شدند. متوسط سن در زنان 41/5 (60-23) سال و در مردان 45/3 (68-22) سال بود. بر اساس نتیجه RT-PCR، از نظر تعداد نوتروفیل، لنفوسیت و مونوسیت تفاوت معنی داری وجود داشت. به طور کلی، تعداد مونوسیت های 8/72٪ بیماران بیش از / L 109 × 11 بود. میانگین نسبت لنفوسیت نوتروفیل (NLR) برای زنان 2/8 (1/8=SD) و 2/6 (1/7=SD) برای مردان بود. فقط در 15 بیمار (10/7٪ ) با علایم تنفسی، سطح CRP بیش از 5 میلی گرم در لیتر بود. نتیجه گیری افزایش قابل توجهی در تعداد مونوسیت ها مشاهده شد. لنفوپنی نیز در نتایج گزارش شد. در بیماران با علایم تنفسی، CRP به طور قابل توجهی بالاتر از محدوده مرجع طبیعی بود. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

1بیماری کووید-19 در سطح جهان گسترده شده و منجر به میزان قابل ملاحظه ای از موارد ابتلا و مرگ ومیر در دنیا شده است. کووید-19 عمدتا به عنوان یک بیماری تنفسی در نظر گرفته می شود، با این حال از آنجایی که کروناویروس سندرم حاد تنفسی 2 (SARS-CoV-2) می تواند از طریق گیرنده خود یعنی آنزیم مبدل آنژیوتانسین-2 که به فراوانی در کلیه ها حضور دارد، وارد سلول های کلیوی شود، کلیه ها نیز ممکن است به عنوان یکی از اهداف مهم عفونت کروناویروسی در نظر گرفته شوند. پیگیری و تحت نظر قرار دادن بیماران مبتلا به کووید-19 از لحاظ بروز آسیب های کلیوی حایز اهمیت می باشد و اقدامات درمانی به موقع باعث حصول نتایج بالینی بهتر خواهند شد. آسیب کلیوی القا شده توسط SARS-CoV-2 چندعلیتی می باشد. این ویروس مستقیما قادر است تا سلول های توبولار پروگزیمال و پودوسیت های کلیوی را آلوده کرده و براساس مسیر آنزیم مبدل آنژیوتانسین-2 می تواند منجر به نکروز حاد توبولار، ترشح پروتیین در داخل کپسول بومن، گلومرولوپاتی و آسیب میتوکندریایی شود. از تنظیم خارج شدن پاسخ های ایمنی ناشی از کروناویروس که شامل طوفان سایتوکینی، سندرم فعال سازی ماکروفاژ و لنفوپنی می باشد نیز از دیگر عوامل ایجاد آسیب حاد کلیوی محسوب می شوند. همچنین برهم کنش بین ارگان های بدن، اختلال در عملکرد اندوتلیال، افزایش فعالیت انعقادی، رابدومیولیز و سپسیس نیز از مکانیسم های بالقوه دیگر در ایجاد آسیب حاد کلیوی می باشند. نوشتار حاضر به بررسی نقش هر کدام از عوامل فوق در بروز آسیب حاد کلیوی در بیماران مبتلا به کروناویروس می پردازد.

سندرم زجر تنفسی حاد، یک سندرم بالینی متشکل از تندی نفس با کاهش سطح اکسیژن خون مقاوم به درمان و انفیلتراسیون گسترده در رادیوگرافی ریه است که در زمینه عفونت و یا تروما رخ می دهد و درنهایت به نارسایی تنفسی منجر می شود. اصول درمان بر پایه مراقبت بیمار در آی سی یو و انجام تهویه مکانیکی به همراه برخی درمان های دارویی است. به طور خلاصه استفاده از فشار پایین تر پایان دمی در راه های هوایی، حجم کمتر تهویه و فشار مثبت انتهای بازدمی بالاتر، محدودیت مایعات و درمان به موقع عفونت ها و عدم به کارگیری دز بالای کورتیکوستروئیدها می تواند بقای بیماران مبتلا به این سندرم را بهبود بخشد. در این مقاله ما یک بیمار مبتلا به سندرم زجر تنفسی حاد را که مشکوک به آنفولانزا بود، بررسی کرده ایم.